پاسخ به سوالات شما(بیان یک نیاز طبیعی یا بی حیایی)

یکی از دوستان سوال کرده اند:

آقای دکتر من نامزد دارم و با کوچکترین چیزی که نامزدم بهم میگه منظورم حرفهای عاشقانه است یا دستمون بهم میخوره احساس میکنم دارم تحریک میشم و چون تو جامعه ما دختر را اگر از این صحبتها بکنه با دید بی حیایی نگاه میکنن میترسم اگه ازدواج هم کنم اگر دوست داشته باشم با شوهرم رابطه جنسی داشته باشم هیچ وقت بهش نگم چون حتی میترسم اونم پیش خودش فکر کنه که زن باید شرم داشته باشه واقعا چکار باید کرد؟

در پاسخ به این دوست عزیز باید بگویم این موضوع یکی از سوالات و دغدغه های شایع خانمهاست. نگرانند که اگر در باب مسایل جنسی حرفی بزنند به انها انگ یا تهمت بی حیایی بخورد و با برخورد نامناسبی روبرو شوند. از سوی دیگر یکی از شکایات شایع مردها هم اینست که همیشه در سکس انها آغاز کننده هستند و ندیده اند که زن آغاز گر یک رابطه باشد.

در زندگی زناشویی و در رابطه جنسی صحیح یکی از مهمترین اصول دوسویه بودن رابطه است. یعنی هم مرد باید به خواسته ها و انتظارات زن توجه کند و هم زن به خواسته ها و انتظارات مرد. یکی از مهمترین و پایه ای ترین نیازهای بشر نیاز جنسی است و زمانی این نیاز به درستی برآورده می شود که هم مرد و هم زن به خواسته ها و انتظارات خود و دیگری پاسخ مناسب بدهد.

وقتی که مرد یا زنی به سن بلوغ رسید نیازی در وجود او شکل می گیرد به نام نیاز جنسی و این امر یک امر طبیعی است. البته میل جنسی می تواند کم یا زیاد باشد. ازدواج سالم ترین و درست ترین راه برای ارضای میل جنسی می باشد و هم زن و هم مرد انتظار دارند که با ازدواج نیاز جنسی شان رفع شود. با توجه به تفاوتهای زن و مرد و عدم شناخت زوجین از هم  برای اینکه رابطه جنسی دوسویه و صحیح شکل بگیرد باید در رابطه با نیازهای جنسی خویش با هم بی پرده سخن بگویند و هیچ ترسی از این موضوع نداشته باشند و طرف مقابل نیز باید به راحتی پذیرای حرفهای شریک جنسی خویش باشد و نیازهای جنسی خویش را بیان کند.

یکی از مشکلات اصلی در زندگی زناشویی عدم صحبت در باب مسایل جنسی است. یک مرد یا یک زن در باب نیازهای جنسی خود و کم و زیاد بودن میل جنسی به راحتی با دوستان خود صحبت می کند ولی در زندگی زناشویی نمی تواند این مساله را برای همسر وشریک جنسی خویش مطرح کند. زنی که نیاز جنسی دارد و میل جنسی اش زیاد است از ترس اینکه همسرش او را به بی حیایی متهم کند یا به او شک کند از این گرمای جنسی طبیعی در وجود خود سخن نمی گوید و سعی در سرکوب آن می نماید و یا به خیانت کشیده می شود. یک مرد نیز که بسیار میل جنسی بالایی دارد از ترس اینکه مبادا همسرش به او شک کند یا او را متهم به خیانت کند از این موضوع سخنی نمی گوید و یا این میل را در خود سرکوب می کند یا متاسفانه به دنبال ازدواج موقت یا خیانت می رود تا این میل را به نوعی ارضا کند. در حالیکه اگر این زن و مرد با هم سخن می گفتند و نیاز هم را می شناختند شاید هیچگاه نیاز به سرکوب میل طبیعی جنسی در وجود خویش نداشتند و یا به مسیر های انحرافی کشیده نمی شدند.

در زمان خواستگاری و صحبتهای قبل از ازدواج نیز یکی از اصلی ترین مباحث مغفول مانده همین بحث نیاز های جنسی طرفین است. یک مرد سرد مزاج(از نظر جنسی) اگر با یک زن بیش از حد گرم ازدواج کند دچار مشکل خواهد شد و اگر یک زن سرد مزاج با یک مرد گرم مزاج ازدواج کند نیز دچار مشکل خواهند شد. در صحبتهای قبل از ازدواج اکثریت زوجهای ایرانی این موضوع مطرح نمی شود چون طرفین احساس می کنند صحبت از این مساله بی حیایی است. افراد فکر می کنند که اگر چنین چیزی بپرسند باعث خواهد شد تا به آنها انگها و تهمتهای مختلفی زده شود. در حالیکه همین موضوع ساده می تواند جلوی بسیاری از مشکلات بعدی را بگیرد. زن یا مردی که خیانت می کند یکی از دلایل این خیانت را عدم برآورده شدن نیاز جنسی خویش می داند. البته نه همه دلیل خیانت میل جنسی و نیاز جنسی است و نه لزوما براورده نشدن نیاز جنسی منجر به خیانت می شود. اگر یک مرد گرم مزاج می دانست همسری که قصد انتخاب کردنش را دارد از نظر جنسی نمی تواند نیاز او را برآورده سازد یا بالعکس یک زن گرم مزاج می دانست که مردی که به خواستگاریش امده سرد مزاج است و از نظر جنسی توان براوردن نیاز او را ندارد تصمیم عاقلانه تری می گرفت. لزوما نه نمی گفت ولی برآورد دقیق تری از زندگی آینده خویش می داشت.

بسیاری از زوجهای ایرانی که در کنار هم زندگی می کنند و با هم مشکلی از نظر عاطفی هم ندارند و به هم خیانت هم نمی کنند از روابط جنسی خود رضایت کافی ندارند. یکی از مهمترین دلایل این عدم رضایت عدم دوسویه بودن رابطه به علت اینست که هیچگاه در رابطه با سکس و نیاز جنسی خویش با هم سخن نمی گویند. با ایما و اشاره و برخی رفتارها به هم می فهمانند که نیاز جنسی دارند و اقدام به رابطه می کنند و از رابطه هم ناراضی نیستند ولی رضایت کاملی هم ندارند.

در یک زندگی خوب و سالم باید بدون نگرانی از متهم شدن در باب نیاز جنسی سخن گفت و این فرصت را به شریک جنسی داد که در رابطه با رابطه جنسی و نیاز جنسی خویش سخن بگوید. یعنی هم باید خود سخن گفت و هم باید شرایطی را فراهم کرد که شریک جنسی بدون دغدغه بتواند در باب نیاز جنسی خویش سخن بگوید. در اینصورت است که می توان یک رابطه جنسی صحیح و دوسویه را تجربه کرد.