ﺗﻮ ﻣﺴﺠﺪﺗﻮ ﺑﺴﺎﺯ ﺣﺎﺟﯽ
ﮔﻼﯼ ﺍﻭﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﮔﻞ ﻓﺮﻭﺵ ﺳﺮ ﭼﻬﺎﺭ ﺭﺍﻩ ﺭﻭ ﮐﺴﯽ
ﻧﺨﺮﯾﺪ، ﺣﺎﻻ ﺩﺍﺭﻩ ﺗﻨﺸﻮ ﻣﯽ ﻓﺮﻭﺷﻪ
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﻣﺴﺠﺪﺗﻮ ﺑﺴﺎﺯ ﺣﺎﺟﯽ
ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﻟﺒﺎﺱ ﮊﻧﺪﻩ ﯾﻪ ﭘﺪﺭﻩ ﮐﻪ ﺷﺒﺎ ﺳﺮ ﺩﺭ
ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﻩ ﺧﻮﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺩﺳﺘﺎﺵ ﺧﺎﻟﯿﻪ
ﺍﻣﺎ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ، ﺗﻮ ﻣﺴﺠﺪﺗﻮ ﺑﺴﺎﺯ ﺣﺎﺟﯽ
ﻭﺍﺳﻪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﻮﻡ ﻋﻤﺮﺷﻮﻧﻮ ﺳﺮ ﺩﺭ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ
ﺍﺷﮏ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ ﺩﺍﺭﻥ
ﻧﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﻭﻥ ﭘﺪﺭ ﺳﺮ ﺩﺭ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ
ﻭ ﻧﻪ ﺍﻭﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﮔﻞ ﻓﺮﻭﺵ
ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﺗﻦ ﻓﺮﻭﺵ
ﻭﺍﺳﻪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﯼ ﺩﺍﻍ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ
ﭼﻬﺎﺭﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺍﻧﺪ
ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺣﺎﺟﯽ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﺍ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﯼ ﮔﻠﺪﺳﺘﻪ ﻫﺎﺳﺖ
ﻣﯽ ﮔﻦ ﮔﻠﺪﺳﺘﻪ ﻫﺎ ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﻧﺸﻮﻧﻪ ﺭﻓﺘﻦ
ﻫﺮﭼﯽ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ، ﺑﻬﺘﺮ
ﺍﻣﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮﺩﯼ ﺧﻮﻧﻪ ﯼ ﺧﻮﺩ ﺧﺪﺍ ﮔﻠﺪﺳﺘﻪ ﻧﺪﺍﺭﻩ
ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﺭﻭ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﺣﺎﺟﯽ ، ﺗﻮ ﺯﻭﺩﺗﺮ
ﻣﺴﺠﺪﺗﻮ ﺑﺴﺎﺯ
ﻣﺴﺠﺪﺗﻮ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﯽ ، ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﯿﺎﻡ ﺩﺍﺧﻠﺶ
ﻧﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺧﻮﻧﺪﻥ
ﺁﺧﻪ ﺗﻮ ﻣﺴﺠﺪﯼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺳﺎﺧﺘﯽ ﻧﻤﺎﺯﻡ ﻧﻤﯿﺎﺩ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺮﻡ ﻧﻮﮎ ﮔﻠﺪﺳﺘﺶ
ﻧﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﺫﺍﻥ ﮔﻔﺘﻦ
ﺁﺧﻪ ﮔﻮﺵ ﺍﯾﻦ ﺁﺩﻣﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﺯ ﺍﺫﺍﻥ ﭘﺮﻩ ﻣﺜﻞ ﮔﻮﺵ
ﺗﻮ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﺣﺴﺎﺏ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻠﺖ ﺧﺮﺍﻓﻪ ﺟﻮﯼ ،
ﻫﻤﯿﻨﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻣﯽ ﮔﯽ ﺍﻣﺖ ﺧﺪﺍﺟﻮﯼ،
ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺧﺪﺍ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺑﺒﺮﻡ . . .
No comments:
Post a Comment