زود انزالی را چگونه درمان کنیم

یکی از شایعترین سوالاتی که از من می شود بحث زودانزالی در آقایان می باشد و اینکه چگونه می توانیم این مشکل را حل کنیم.

قبل از انکه به درمان بپردازم لازم به توضیح است که زود انزالی ناشی از اضطراب و ترس می باشد. این اضطراب در وهله اول از سکس یا رابطه جنسی می باشد و در وهله دوم از بوجود آمدن زودانزالی. وقتی فردی از بوجود امدن زودانزالی می ترسد این مشکل در او ایجاد می شود و در واقع یک زنجیره معیوب شکل می گیرد.

خودارضایی نقشی غیر مستقیم در زودانزالی دارد یعنی به دلیل ترس و اضطرابی که در فرد ایجاد می کند باعث زودانزالی می شود و خود دلیل بی واسطه زودانزالی نمی باشد. تقریبا در همه اقایان زودانزالی ایجاد می شود و همه این مشکل را تجربه می کنند ولی به مرور زمان این مشکل در بسیاری از ایشان برطرف می گردد.

در گذشته برخی راههای سنتی را برای درمان زودانزالی توصیه می کردند. مثلا اینکه قبل از رابطه مرد یکبار انزال کند و بعد از یکساعت از انزال اول وارد رابطه شود. در بار دوم انزال نیاز به تحریک بیشتری دارد و برای همین در نوبت دوم زودانزالی تا حدودی رفع می شود. حتی برخی  افراد برای درمان این مشکل به مواد مخدر مثل تریاک روی می آوردند و غافل از این نکته بودند که این مساله باعث اعتیاد و به تدریج از بین رفتن تمایلات جنسی در ایشان می شود.

اما درمان زود انزالی چیست و چگونه می توان بر این مساله فایق امد. من یک سلسله مراتب برای درمان در نظر گرفته ام و به بیماران و مراجعین خود نیز بر اساس این سلسله مراتب اموزش می دهم تا بتوانند بر این مشکل فایق ایند.

اولین نکته یا اقدام تغییر سبک زندگی است. باید زندگی از حالت پر استرس به حالت کم استرس تغییر کند و فرد یاد بگیرد چطور با استرسها و اضطرابها کنار بیاید. گام اول همین مهار استرسهاست.

گام دوم ورزش و تغذیه می باشد. منظور از ورزش خیلی حرفه ای ورزش کردن نیست. بلکه روزانه بین ۲۰ دقیقه تا نیم ساعت پیاده روی ورزشی داشتن است. پیاده روی ورزشی کمی از پیاده روی معمولی تندتر است ولی به حد دویدن ارام نمی رسد و در این زمان فرد فقط به قصد ورزش پیاده روی می کند و نه برای رسیدن به محل کار یا غیره. در واقع پیاده روی ورزشی یک پیاده روی برنامه ریزی شده و مرتب و به قصد ورزش می باشد.

در مورد تغذیه نیز باید گفت برخی غذاها بویژه انها که ادویه و فلفل دارند باعث زودانزالی می شوند و مواد غذایی مثل موز و خرما و کشمش درمان کننده زودانزالی هستند و فرد می تواند به جای قند از کشمش یا خرما استفاده کند. همچنین پرهیز از غذاهای سنگین و نفاخ و چرب بسیار اهمیت دارد.

گام سوم ورزش اختصاصی کگل است که در مطلب دیگری در همین وبلاگ توضیحات مفصل آنرا داده ام. این ورزش بسیار موثر می باشد و باعث تقویت قوای جنسی فرد نیز می گردد.

گام چهارم تمرینهایی مثل استمنای خشک است. این تمرین شبیه خود ارضایی می باشد ولی هیچگاه تحریک به حدی که منی خارج شود نمی رسد. در واقع خود ارضایی صورت نمی گیرد بلکه تحریک در حدی کمتر صورت می گیرد تا به تدریج استانه تحمل فرد بالا برود و بتواند تحریک بیشتری را تحمل نماید.

گام پنجم رعایت اصول رابطه جنسی صحیح می باشد. در این مورد رعایت این اصول کمک می کند تا رابطه در شرایطی کاملا ارام و بدون استرس انجام شود و به دلیل پیش نوازش مناسب زودانزالی به تدریج کاهش می یابد و درمان می شود. این اصول در همین وبلاگ و سایت به خوبی بیان شده و قابل مطالعه می باشد.

گام ششم تغییر پوزیشن در سکس می باشد. استفاده از پوزیشنهایی مثل پوزیشن عمود بر هم و یا پوزیشنی که زن در بالا و رو به مرد قرار  می گیرد و تحریک توسط زن انجام می شود باعث می شوند تا زودانزالی به تدریج درمان شود و مرد مدت زمان بیشتری بتواند تحریک را تحمل نماید. همچنین برخی تاکتیکها مثل توقف شروع، کیسه یخ و فشردن نوک الت نیز در این گام قابل بررسی است ولی شاید اجرای انها کمی سخت باشد.

گام هفتم استفاده از داروهای بی حسی موضعی مثل ژل و اسپری لیدوکایین و یا کاندومهای تاخیری می باشد.

گام آخر استفاده از دارو می باشد که بطور معمول از داروهای ضد افسردگی مثل کپسول فلوکستین یا قرصهای کلومیپرامین و سرترالین و سیتالوپرام استفاده می شود که عارضه ای به نام دیر انزالی دارند و وقتی مصرف می شوند کمک می کنند تا فرد بتواند مدت زمان قبل از انزال را افزایش دهد تا امکان ارضای دو طرف فراهم شود.

اینکه گفتم گام اخر دارو می باشد برای اینست که چه بخواهیم و چه نخواهیم داروها عوارضی به همراه دارند و وقتی بتوانیم مشکل را با گامهایی ساده تر و کم خطر تر درمان کنیم دیگر نیاز به استفاده از انها نخواهیم داشت ولی اگر گامهای قبلی موثر نبود و این مشکل با انها حل نشد آن وقت در صورت لزوم و با تشخیص پزشک و تحت نظر او می توان این داروها را شروع کرد تا مشکل برطرف گردد. البته اگر گامها به درستی رعایت شوند مشکل تا گام ششم معمولا برطرف می شود و نیاز به مصرف داروهای موضعی نیز نخواهد بود چه برسد به قرص و کپسول که مرحله آخر می باشد.